Sinematografik kurgusu sayesinde mekâna özgü performatif bir yerleştirmeye dönüşen

“Verwegenheit” sergisi, izleyiciyi kendi benliği, geçmişi, arzuları ve korkularıyla; en önemlisi her

birimizin iç dünyasında tetiklenmek üzere pusuda bekleyen “yabancılık” hissiyle yüzleşmeye davet

ediyor. Sergi, Almanca kökenli “korkusuzluk, atılganlık, cüretkârlık” anlamlarına gelen adıyla, sanatçı

Rahşan Düren’in her bir projesinde yaratıcı cesaretine ve yeni deneylere olan yaklaşımına atıfta

bulunuyor. Art Deco tarzı dış cephesi ile dikkat çeken ancak uzun bir terk edilişin ardından uğradığı restorasyon ile birlikte “ruhunu” büyük ölçüde yitiren Tarhan Han’ın dış ve iç mekânları arasındaki karşıtlığı, bireyin dış dünyadaki imajı ile o dünyadan gizlediği özgün özü arasındaki uçurumun bir metaforuna dönüştüren “Verwegenheit” sergisi, Rahşan Düren’in soyut ve yarı-soyut kompozisyonlarıyla birleşerek iç ve dış mekân arasındaki karşıtlığı metaforik bir şekilde sunuyor.