Geçen yıl ekim ayında hastaneye kaldırıldı Mehmet Ali Erbil. Yoğun bakımdaydı. Doktorlar umutlu konuşmuyor, kızı Sezin herkesten dua istiyordu.

Durumu hiç şakaya alınır yanı yoktu. Bir ara 50 kilonun altına düştü, bilinci yerinde değildi, komaya girdi, kelimenin tam anlamıyla gitti gitti geldi.

Erbil yaşam savaşı verirken eski eşleri başta olmak üzere, evlatları, kardeşleri, dostları ve iş arkadaşları bir an olsun ayrılmadı hastaneden.

Böylesi bir sevgi herkesin harcı değildi.

Hayranlarını ayırıyorum burada. Birini tanımadan, yaptığı işten dolayı sevmek baka bir şey, birini yakından tanıyarak sevmek başka.

Nice ünlüler biliyorum hayranlarının methiyeler düzdüğü ama yakınlarının uzak durduğu.

Çocukken ne öz ne de üvey babasından ihtiyacı olan sevgiyi göremediği için çareyi yatılı okulda bulan, “Sevgiye aç bir çocukluk yaşadım. Hala da öyleyim, yine de sevgiye doyamıyorum” diyen Erbil tamir edebildi mi acaba içindeki yarasını?

Birkaç gün sonra taburcu olacak.

Ve hayatının geri kalanını, dünyadaki hiçbir para birimi ile satın alınamayacak olan ‘sevilmenin büyük lüksü’ içinde yaşayacak.

Umarım yıllar sonra da olsa, “Baba sen beni sevmemiş olabilirsin ama bu benim değil senin hatandı. Ben sevilmeye layıktım ama sen beceriksizdin” diyebilmiş, helalleşebilmiştir.

Yarım kalan albüm tamamlanıyor

2016 Eylül ayında ‘Çeyrek Asır’ albümünü çıkarmış, sevdiği şarkıcılar ile düet yapmıştı Harun Kolçak. O albümde İzel’in de yer almasını çok istemiş ama bir türlü denk getirememişlerdi.

Kolçak vefatından önce plak şirketi Arpej ile yeni bir albüm hazırlıyordu, İzel’le bu kez orada buluşacaklardı ama Kolçak’ın ömrü yetmedi.

Albüm de yarım kaldı hayat da…

Arpej Yapım, Kolçak’ın okumalarını yaptığı bu albümü tamamlamaya karar verdi.

Kolçak’ın 2. ölüm yıldönümü olan temmuz ayında çıkması planlanıyor albümün. İzel mi? Bu kez o da var.

Kolçak’ın anısıyla, acısıyla…

Bu albümü merakla ve özlemle bekliyorum.