Ateş düştüğü yeri yakar derler ama bu kez hepimizi yaktı. Aynı acıyı hissettik ‘Şen’ ailesiyle birlikte…

Cemiyet hayatının en sevilen çiftlerinden Begüm - Adnan Şen, evlat acısıyla sarsıldı… Büyük oğulları Alp Şen, Şile’deki yazlıklarında UTV aracıyla kaza yaptı hakkın rahmetine kavuştu. Bir anne bir baba için en büyük acı, bu haberi duyan herkes bu acıya ortak oldu yüreğimiz dağlandı, gözlerimiz doldu, kalbimiz acıdı…

Şen Ailesi’nin ‘tarifsiz’ yaşadığı kederi gerçekten ‘tarif’ edemezdik. Büyüklerimiz her zaman söyler ‘Allah hiçbir anne baba’yı evladıyla sınamasın, hiçbir anne babaya evlat acısı göstermesin ancak gerçeklerin önüne geçemiyoruz kabullenmek istemesek de artık onu geri getiremeyeceğiz. Begüm Şen biricik evladını kaybetti . 17 yıl boyunca öpüp kokladığı, her gece üstünü örttüğü, sabah okula gönderdiği, akşam karşıladığı, birlikte sohbet ettiği, geceleri uyumadan onu uyuttuğu oğlunu kaybetti. Henüz 17 yaşındaydı Alp Şen, Allah Begüm Şen’e ve ailesine sabırlar versin…

Artık bir melek olan Alp’i son yolculuğuna uğurlamak için Teşvikiye Camii’ndeydik, dua etmek, hakkımızı helal atmek, onu cennete uğurlamak için… Şen Ailesi’ni seven-sevmeyen, tanıyan-tanımayan herkes camii avulusundaydı belliki herkes gencecik kardeşimizi son yolculuğunda yalnız bırakmak istememişti. İsimlerini buradan tek tek yazmak istemiyorum o kadar kalabalaktık ki ‘Şen’ Ailesi’nin acısını biraz olsun paylaşmak hafifletmek için oradaydık.

Bir anne için tarif edilemezdi bu acı... Begüm Şen ayakta zor duruyordu, baba Adnan Şen taziyeleri zorda olsa kabul etti. Dedeler Ali Şen ve Süha Tanık birbirlerine destek olarak ayakta durdular. Amca Metin Şen eşi Aslı Hanım taziyeleri tek tek kabul ettiler… Söyleyecek söz yok artık ‘sözün bittiği’ yerdeyiz…

Evladı unutmak, yok saymak olmaz… Unutamazsın, uykularına girer, gözlerin her an onu arar ama artık yok onu sonsuzluğa cennete uğurladık… Allah anne Begüm Şen başta olmak üzere tüm aile fertlerine sabırlar versin. Minik kardeşim Alp’in mekanı cennet olsun, nur içinde yatsın, bütün kaybettiğimiz çocuklar gibi…

Keşke çocuklar hiç ölmese biz anne ve babalar, onların yerine ölsek onlara ölüm hiç yakışmıyor. Melek olsalar bile…

İyi haftalar..