Monowi'de tek kişilik dev kadro!

Çin Seddi'nin nerede olduğunu bilemeyen yarışmacı gibi hissediyorum, hayatımdaki bütün soruların cevabını biliyorum ama tam doğru şıkkı söyleyecekken 'şu an şey oluyorum!' ve boş boş önümdeki ekrana bakıyorum. Çin Seddi'nin nerede olduğunu bilip de 'şey olduğu' için 'joker'e sarılan arkadaşın aksine benim sorularımın cevabını sorabileceğim bir seyircim yok! Kaldı ki Çin Seddi'nin Hindistan'da olduğunu düşünen bir kitleden benim sorularıma alacağım cevapları düşündükçe içim ürperiyor. Hayır, telefon jokerim olsa onu da doların önlenemeyen yükselişine "TL basıyorsak dolar da basarız nedir yani" diye çözüm bulan Yıldız Tilbe'yi arardım zaten...

Çin Seddi'nin nerede olduğunu biliyorum da kendim nerede olmak istediğimi bulamıyorum ben...

Komşularının huzursuzluk çıkardığı iddiasıyla ellerinde sopalarla köy meydanında toplanarak, “Dişe diş kana kan intikam intikam...” naraları atarak onları linç etmeye kalkan Erzurum Yakutiye bağlı Uzunyayla Köyü 'sakin'lerinin gözlerindeki öfkeyi gördüğümden beri 'Yüzde 50/50' joker hakkımı kullanıp buralardan kaçmak istiyorum.

'Yarınlar olmamış gibi istifa edip, 8 yıllı bir çırpıda geride bırakıp memleketi Bodrum'a dönen' ve bunu Twitter'da duyuran arkadaşa gıpta etsem de 'insan'dan uzak bir yer benim aradığım; 'tatil cehennemin'e dönen bir yere kaçmak değil!

Tam da bugünlerde 8 yıl önce önce öyküsünü yazadığım Elsie Eiler ile birlikte Monowi'de olmak istiyorum doğrusu ve eminim, son kararım!

BİR KASABANIN HER ŞEYİ

Geçenlerde 'insana doyduğum' bir günün akşamında Amerika'nın orta yerinde Nebraska eyaletinin Monowi kasabasının belediye başkanı 'Elsie Teyze'ciğim ne yapıyor acaba diye internette yollara düştüm...

Bu kuş uçmaz kervan geçmez kasabada, 325 milyonun için de bir başına, yaşayan Eiler'i 4 ay önce Daily Mail'den Jennifer Newton ziyaret etmiş. Geçen 8 yılda dünyadaki değişim aksine Monowi aynen bıraktığım gibi duruyor...

Monowi’nin tek nüfusu hala Elsie teyze! Belediye başkanı, tek kütüphanecisi, tek kâtibi, Monowi’nin tek barının sahibi, işletmecisi... Newton, Elsie teyzenin kasabanın en zengini, en genci, en zekisi olduğunu da ekliyor;)

Uçsuz bucaksız bir çölün ortasında yaşıyor. Şimdi 84 yaşında. Biricik eşi Rudy’yi -Monowi nüfusunun diğer yarısı olurdu kendisi- kaybedeli 14 yıl olmuş. Hala her sabah koca bir yalnızlığa açıyor gözlerini. Kahvaltısını yapıp 47 yıl önce eşiyle birlikte aldıkları barına yürüyor... Evinden 30 metre uzaklıkta, günde 12 saat içki ve yemek servisi yapılan, kasabanın en soğuk birasını bulabileceğiniz barına...

Her öğleden sonra kütüphaneye gidiyor. Çok değil, 10 metreden az barla kütüphanenin arası...

1930’LARDA KURULMUŞ

1 kişinin yaşadığı Monowi'nin 5 bin kitaplı kütüphanesi, kocasının vasiyeti Elsie teyzeye... Kütüphane kartını kendisi doldurmuş, kendisi onaylamış...

Tek katlı birkaç ahşap ev Monowi’nin tüm mimari dokusu... Bir bayan Eiler’in evi ayakta... Bir zamanlar çocuk seslerinin çınladığı okul bir harabe şimdi. Önündeki sarı okul otobüsü 50 yıl önce taşımış en son yolcularını...

Monowi Kilisesi’ndeki haftalık etkinlik panosundaki son duyuru bir cenaze töreni haberi. 1960’tan, bayan Eiler’in babasının cenazesinin...

Bayan Eiler, arada sırada barının camına Monowi sakinleri için duyurular asıyor... Kasabanın ihtiyacı olan şeyler için toplantıya çağırıyor Monowilileri...

Duyurunun altına da “Sadece kasaba sakinleri için” yazmayı ihmal etmiyor...

Bu dünyanın dışında, bir Kafka romanında yaşıyor bayan Eiler...

Kendi kendisinden vergi alıyor. Nebraska Valiliği'ne yazı yazıp sokak lambaları için ödenek istiyor. Monowi’nin bir ucundan bir ucuna kasabayı aydınlatan 4 sokak lambası için...

Elsie Eiler’in babası 1930’ların başında tren yolunun etrafına iş ve yeni bir hayat hayaliyle gelen çiftçilerle birlikte kurmuş Monowi’yi... Bayan Eiler burada doğmuş, evlenmiş, çocukları burada dünyaya gelmiş, yıllar önce daha iyi bir hayat için büyük kente giden kızı ve oğlu...

Umut ettikleri yeni hayat Monowili çiftçilerin de boyunu aşmış, hepimizin boyunu aştığı gibi...

Makineler insanların yerini almış tarlalarda... Ve ‘yeni umutlar şehri’ Monowi ölmeye başlamış 1970’lerde...

ÜNÜ DÜNYAYA YAYILDI

ABD'de Monowi gibi başka kasabalar nüfusları azaldığı için birleşmeye karar verirken Elsie teyze, tek başına da olsa yaşadığı yeri bir köy olarak korumaya kararlı: “Seçime falan gerek yok. Zaten seçim olsa benden başka oy verecek kimse de yok...”

Bayan Eiler, bir başına yaşıyor 325 milyonun içinde... İşi gücü hayat...

“Bir gün” diyor bayan Eiler, “Biliyorum bir gün Monowi sadece bir hoş seda olacak hatıralarda... Ve bütün bu evler, anılar toza dönüşecek... Ama ben onları burada böyle seviyorum. Ve gücümün yettiği yere kadar burada kalacağım...”

Çocuklarının yanına taşınıp kasabasını geride bırakmayı aklından bile geçirmeyen Eiler, “Umarım son nefesime kadar hep olmayı istediğim yerde, burada kalırım... İnsan yaşlandıkça alışkanlıklarını değiştirmesi zorlaşıyor...”

Son yıllarda 'ABD'nin tek nüfuslu son kasabası' olan Monowi'nin ve 'tek sakininin' ünü kulaktan kulağa yayılınca dünyanın dörtbir yanından Elsie teyzeyi görmeye ziyaretçiler gelmeye başlamış.

“Çok meraklı ve arkadaş canlısı insanlar...”

En başta da dediğimi gibi hayatımdaki soruların cevabını biliyorum ama hep 'o an bir şey oluyorum...'

'İnsan'dan kaçmak için gitmeyi hayal ettiğim Monowi'de bile 'insan'a denk geliyorum.. “Monowi tatil cehennemi olmasın!” diye bağırmak istiyorum...